Blog
Geen enkel bedrijf zit op wanbetalers te wachten. Aanmaningen sturen, herhaaldelijk telefoontjes plegen om achter betalingen aan te gaan; die tijd en energie zouden heel goed ergens anders aan besteed kunnen worden!
Om te proberen betalingsachterstanden bij handelstransacties terug te dringen, heeft de wetgever een regeling over (buitengerechtelijke) incassokosten in het leven geroepen. Immers, door in de wet te regelen dat een schuldenaar bij wanbetaling incassokosten verschuldigd is, zou een schuldenaar eerder geprikkeld kunnen worden om toch maar tot tijdige betaling over te gaan.
In de wet is bepaald dat indien sprake is van een handelstransactie waarbij de overeengekomen betalingstermijn is verstreken, de schuldenaar direct minimaal € 40,00 aan incassokosten is verschuldigd. Hiervoor is dus niet nodig dat eerst nog een aanmaning wordt verzonden. Ook hoeft niet te worden aangetoond dat überhaupt buitengerechtelijke incassokosten zijn gemaakt.
Partijen kunnen evenwel contractueel andere, hogere incassokosten afspreken. Echter, de incassokosten moeten ook weer niet zo hoog zijn, dat een schuldenaar (verder) in de financiële problemen raakt. De wet voorziet daarom in de bescherming van schuldenaren tegen onredelijk hoge incassokosten. Zo is in het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna te noemen: "het Besluit”) geregeld tot welk bedrag incassokosten in rekening mogen worden gebracht.
De normering van de vergoeding voor incassokosten geldt voor die gevallen waarin de omvang van de te innen vordering (de hoofdsom) gemakkelijk is vast te stellen. De normering is om die reden beperkt tot:
1) een uit overeenkomst voortvloeiende verbintenissen tot betaling van een geldsom (bijvoorbeeld een koopovereenkomst)
2) een verbintenis tot vergoeding van schade indien die is vastgelegd in een vaststellingsovereenkomst
3) een verbintenis tot betaling van een geldsom die is omgezet in een verbintenis tot vervangende schadevergoeding
Is van één van deze verbintenissen sprake, dan kan aan de hand van een staffel worden berekend hoe hoog de buitengerechtelijke incassokosten zijn. Het Besluit hanteert een minimum van € 40,00 en een maximum van € 6.775,00. Hieronder staat deze staffel, die ook te vinden is via www.rechtspraak.nl, weergegeven:
Van deze regeling kan niet ten nadele van consumenten worden afgeweken.
Bij handelstransacties kan – bijvoorbeeld in algemene voorwaarden – dus wel van deze genormeerde vergoedingen worden afgeweken. Maar, de in rekening gebrachte kosten moeten wel redelijk zijn. Zo kan een rechter de in rekening gebrachte incassokosten tot de in de staffel genoemde vergoedingen matigen indien niet blijkt dat de werkelijk gemaakte incassokosten hoger zijn.
Indien de schuldenaar een consument is en deze in verzuim is met betaling van de hoofdsom, moet de schuldeiser wel eerst een aanmaning aan de consument schuldenaar sturen, waarin het bedrag dat als vergoeding voor de incassokosten in rekening zal worden gebracht, staat vermeld. Dit bedrag moet in overeenstemming zijn met de in de staffel genoemde maximale incassokosten. Aan de consument schuldenaar dient vervolgens een termijn van 14 dagen te worden geboden om alsnog de hoofdsom, eventueel vermeerderd met rente, te voldoen zonder dat de incassokosten verschuldigd worden. Deze veertiendagentermijn vangt (pas) aan daags na die waarop de aanmaning door de consument schuldenaar is ontvangen. Houdt de schuldeiser zich niet aan deze voorschriften, dan is de consument schuldenaar de genoemde buitengerechtelijke incassokosten niet verschuldigd. Het voorgaande kan worden ondervangen door de volgende tekst in een aanmaning op te nemen:
“Betaling dient te geschieden binnen 14 dagen vanaf de dag nadat deze brief bij u is bezorgd/ door u is ontvangen.”
of
“Betaling dient te geschieden binnen 15 dagen nadat deze brief bij u is bezorgd/door u is ontvangen.”
Alle andere formuleringen kunnen verwarrend of misleidend zijn voor de consument schuldenaar en kunnen om die reden leiden tot afwijzing van de gevorderde buitengerechtelijke incassokosten.