Nieuwsbrief voor overheden
De gemeente Harderwijk heeft het beleid voor uitgifte van bedrijventerreinen vastgelegd in een protocol. Het beleid houdt in dat de gemeente op haar website bekend maakt dat er een kavel wordt uitgegeven en dan kunnen partijen die interesse hebben een webformulier invullen. De rangschikking geschiedt op basis van het tijdstip van ontvangst van het formulier. De gemeente heeft de kavel op 1 mei 2023 vanaf 00:00 uur aangeboden. Toen was Broekhuis de eerste inschrijver. Het protocol is gevolgd, maar Broekhuis heeft zich in het overleg met de gemeente niet gehouden aan de termijnen die in het uitgifteprotocol waren vermeld. Daardoor liep haar reservering af. In de tussentijd, terwijl het protocol werd gevolgd, stond op de gemeentelijke website: ‘einddatum reservering: 26 oktober 2023’.
Op die datum omstreeks 18:46 uur verschijnt op de gemeentelijke website de melding dat de kavel vrij uitgeefbaar is. Broekhuis meldt zich opnieuw aan om 19:10 uur. Op 22:51 uur volgt Total Packaging B.V., deze onderneming is al eigenaar van een perceel in de omgeving. Op 27 oktober om 16:51 uur volgt de inschrijving van een derde.
De gemeente besluit in zee te gaan met de derde. Haar motivering is dat de reservering had moeten gelden tot en met 26 oktober. Het was het gevolg van een softwarestoring dat het perceel op de website enkele uren eerder als uitgeefbaar werd gemeld. Daarom zijn de 2 inschrijvingen van 26 oktober als prematuur aangemerkt en terzijde gelegd.
Total Packaging laat het er niet bij zitten en spant een kort geding aan. Echter, de voorzieningenrechter in eerste aanleg geeft de gemeente gelijk.
In hoger beroep oordeelt het hof anders. Hij overweegt dat de vermelding ‘einddatum reservering: 26 oktober 2023’ geen uitsluitsel geeft over de vraag of de reservering gold ‘tot’ of ‘tot en met’ 26 oktober 2023. Op basis van deze vermelding kon men dus niet weten of een inschrijving die werd gedaan op 26 oktober 2023 wel of niet als prematuur zou worden aangemerkt. In tegendeel, een objectief en transparant criterium om de status van uitgeefbaarheid te toetsen is de vermelding van die hoedanigheid op de website van de gemeente, fout of geen fout.
Total Packaging had primair gevorderd dat de gemeente de grond aan haar zou moeten leveren. Deze vordering wordt afgewezen, want eerst moet het uitgifteprotocol worden gevolgd; er waren nog enige mitsen en maren.
De belangrijkste ‘maar’ is wel dat Broekhuis de eerste inschrijving had gedaan. Het hof overweegt dat nergens in het uitgifteprotocol staat dat Broekhuis, omdat zij een eerdere reservering had laten verlopen, geen kandidaat meer zou kunnen zijn. Niet relevant in dat kader is dat Broekhuis zelf geen kort geding is begonnen. Dat betekent dat de uiterst subsidiaire vordering van Total Packaging wordt toegewezen, inhoudend dat het de gemeente wordt verboden om tot verkoop over te gaan zonder de uitgifteprocedure opnieuw te gaan volgen.
Zou het nu niet beter zijn om in het uitgifteprotocol op te nemen dat het webformulier in een bepaalde periode moet worden ingediend en dat er dan, als er meer dan één gegadigde is, zal worden geloot? En dat, indien de vervolgstappen vervolgens niet leiden tot levering van het perceel, vervolgens de procedure met een reserve-kandidaat in gang zal worden gezet?
Het is overigens aannemelijk dat bij het opstellen van het protocol niet is bedacht dat het in een situatie als deze, niet erg voor de hand ligt om Broekhuis een nieuwe kans op verwerving van het perceel te geven. Het zal een omissie zijn dat hernieuwde inschrijving in het protocol niet is uitgesloten, veronderstellen wij, maar, nu dat niet is gebeurd, lijkt het ons nog niet makkelijk om Broekhuis te sluiten. En dat zou sneu zijn voor Total Packaging want dat bedrijf heeft, anders dan Broekhuis, door het starten van het kort geding veel moeite gedaan om nog kans te maken op verwerving, waarschijnlijk dus: vergeefs.
Hof Arnhem-Leeuwarden 26 maart 2024, www.rechtspraak.nl; ECLI:NL:GHARL:2024:2158
