Blog
Rijkswaterstaat is in 1969 eigenaar geworden van een perceel. Hij had dat terrein in gebruik voor opslag van wegenzout en om dat terrein te kunnen bereiken heeft Rijkswaterstaat een weg aangelegd vanaf de Hoofdstraat. Aan het eind van de weg heeft Rijkswaterstaat een slagboom geplaatst. Daarbij heeft zij een bord 'eigen weg' geplaatst.
In 1976 werd een boer eigenaar van een aan deze weg gelegen perceel landbouwgrond. Hij gebruikte de weg om via een houten brug over een sloot bij zijn weiland te komen.
Rijkswaterstaat heeft zijn terrein, met inbegrip van de weg en de sloot, verkocht aan een rechtsopvolger. Deze heeft aan het begin van de weg bij de Hoofdstraat een nieuw hek geplaatst. Sindsdien heeft de boer tot zijn weiland geen toegang meer.
De boer voert aan dat hij de weg gedurende 40 jaar lang gebruikt heeft voor landbouwdoeleinden. Ook anderen hebben deze weg gebruikt, waaronder een buurman die daar zijn vrachtauto parkeerde. Het openbare karakter blijkt ook uit de plaatsing van verkeersborden op de weg, daar waar deze uitkomt op de Hoofdstraat, aldus deze boer.
Volgens het hof in Amsterdam wordt de weg daardoor niet openbaar. Daarvoor is vereist dat de weg ook daadwerkelijk door anderen dan enige aanwonenden is gebruikt. Dat de gemeente verkeersborden heeft geplaatst ter beveiliging van de in-/uitrit creëert ook geen openbaarheid, net zo min als de aanduiding van de weg in het bestemmingsplan.
Een rechtsfiguur die voor 1992 nog bestond, was de buurweg. Het enkele feit dat de boer over de weg heeft gereden, levert nog niet op het bezit van het recht van de buurweg. Bij bezit gaat het er altijd om of degene tegen wie het bezit wordt aangewend, dus de werkelijke rechthebbende, heeft kunnen begrijpen dat de bezitter een recht pretendeerde. Uit het enkele feit dat de weg is gebruikt, volgt nog niet de pretentie van het recht om de weg te mogen gebruiken.
Het eind van het lied is, dat de boer dus niet via de door Rijkswaterstaat aangelegde weg toegang heeft tot de openbare weg. Wij merken op dat in artikel 5:57 BW is bepaald dat de eigenaar van een erf (zoals bijvoorbeeld ook een weiland) dat geen behoorlijke toegang heeft tot een openbare weg, van de eigenaars van de naburige erven, tegen betaling van een schadevergoeding, aanwijzing van een noodweg kan vorderen om de openbare weg te bereiken.
Hof Amsterdam 1 april 2014,www.rechtspraak.nl: ECLI:NL:GHAMS:2014:1466
